به نقل از «ورزش 3»

داور نمی‌خواست گریه اکوادوری‌ها را ببیند (عکس)

تاریخ انتشار: ۸ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۰۱۲۵۸

به گزارش "ورزش‌سه"، شاگردان گوستاوو آلفارو در افتتاحیه جام مقابل قطر قرار گرفتند و از همان دیدار اول جام جهانی قطر با عملکردی که داشتند خودشان را به عنوان تیمی منسجم و قابل احترام مطرح کردند. دومین دیدار جام جهانی برای زردپوشان اکوادوری مقابل هلند برگزار شد و در حالی که بسیاری از کارشناسان شانس پیروزی را به شاگردان فن‌خال می‌دادند اکوادور توانست یک امتیاز از این مسابقه بگیرد تا ضمن معرفی والنسیا به عنوان یکی از ستاره‌های جام که سه گل در دو مسابقه به ثمر رساند، شانس بیشتری نسبت به سنگال برای صعود داشته باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

درنهایت از ساعاتی پیش تیم فوتبال اکوادور به مصاف سنگال رفت ولی در پایان مسابقه با وجود تلاشی که شاگردان آلفارو در 20 دقیقه پایانی برای جبران نتیجه 2 بر 1 داشتند این مهم به نتیجه نرسید تا اکوادور در کنار قطر از گروه اول مسابقات کنار گذاشته شود و هلند و سنگال به مرحله حذفی برسند.
با پایان مسابقه اکوادوری‌ها که امیدواری زیادی برای رسیدن به مرحله یک هشتم نهایی داشتند روی زمین افتادند و اشک از چشمان آنها بابت حسرت بزرگی که برابرشان قرار گرفته بود جاری شد. حق حق گریه شاگردان آلفارو به حدی بود که حتی کلمنت تورپین داور مسابقه نیز طاقت دیدن صحنه‌های پایانی مسابقه را نداشت و با رفتن به سمت بازیکنان اکوادور سعی کرد با آنها همدردی کند.

منبع: ورزش 3

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۰۱۲۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مارتین لوتر کینگ و خشونت

خبرگزاری علم و فناوری آنا، آزاده پورحسینی؛ مارتین لوتر کینگ کشیش و فعال مدنی آمریکایی بود که برای برابری حقوق سیاهپوستان تلاش می‌کرد. او معتقد بود که استفاده از راه‌های صلح‌آمیز، مانند صحبت کردن و پیدا کردن نقاط مشترک می‌تواند به افراد در درک یکدیگر کمک کند. کینگ می‌گفت که استفاده از خشونت می‌تواند به دیگران صدمه بزند و آسیب‌هایی را ایجاد کند که از رفع آن سخت است. کینگ فکر می‌کرد خشونت مسائل واقعی را حل نمی‌کند و می‌تواند مردم را واقعاً غمگین و وحشت‌زده کند. مارتین لوتر کینگ می‌گفت: « خشونت راه خوبی برای حل مشکلات نیست.» او فکر می‌کرد که حتی زمانی که همه چیز واقعا سخت است، بهتر است برای یافتن راه حل‌های صلح آمیز تلاش کنیم.

او می‌خواست در تمام مسائل با همه منصفانه رفتار شود و استفاده از خشونت می‌تواند مشکلات را بیشتر و بدترکند. کینگ معتقد بود که همه باید بتوانند احساسات و افکار خود را بدون ترس بیان کنند. به عقیده او استفاده از خشونت می‌تواند باعث شود مردم احساس کنند صدایشان شنیده نمی شود. او می‌خواست که مردم از عشق و درک متقابل استفاده کنند تا دنیا را به مکانی بهتر برای همه تبدیل کنند.

به نظر این فعال صلح طلب همه می‌توانیم با مهربانی و احترام با دیگران، در بقیه حس خوب ایجاد کنیم. او معتقد بود که انتخاب راه‌های صلح‌آمیز حتی زمانی که سخت است، می‌تواند دنیا را به جای بهتر و شادتری برای همه تبدیل کند.

ایستگاه فکر

آیا تا به حال از دست کسی عصبانی شده‌اید که بخواهید به او آسیب بزنید؟

این خشم غیر عادی نیست، اما باید بدانیم که با این احساس بد و شدید چکار کنیم که بعدا پشیمان نشویم.

کینگ فکر می‌کرد وبرای مقابله با ظلم و ستم راه‌هایی وجود دارد که از نظر اخلاقی صحیح تر و تاثیر گذارتر است.

نظر شما چیست؟

اگر یکی از همکلاسی‌هایتان شما را اذیت کند، آیا این حق را دارید که به او آسیب بزنید؟

اگر جزء گروهی باشید که با آنها ، با بی عدالتی رفتار شده است. آیا خشمگین می‌شوید؟

داستان کوتاه

روزی روزگاری در یک مهدکودک شلوغ پسر کوچکی به نام جیم بود. یک روز در حین بازی وقتی جیم  نتوانست با شن، برجی را که می‌خواست بسازد، عصبانی شد. از شدت ناراحتی صورتش از قرمز شد و اشک در چشمانش حلقه زد.

عصبانیت جیم با وجود تمام تلاش‌های معلمش برای دلداری دادن او بیشتر شد و شروع به داد و فریاد کرد و برج‌های دیگر بچه‌ها را به زمین زد. بچه‌های دیگر با ترس و نگرانی به او نگاه می‌کردند و نمی دانستند در برابر رفتار جیم باید چکار کنند.

مدیر مهدکودک با دیدن این فریاد‌ها، با رفتاری آرام و فهمیده نزدیک شد و به آرامی جیم را برای مدتی به گوشه ای ساکت راهنمایی کرد.

مدیر جیم را در آغوش کشید و به آرامی به تمام صحبت‌هایش گوش کرد.

پس از مدتی، جیم آرام شد، نفس‌های سنگینش تبدیل به هق هق آرامی شد.

مدیر از او خواست تا احساساتش را با نقاشی کشیدن به او بگوید.کم کم عصبانیتش از بین رفت. چون احساس می‌کرد حرف‌هایش شنیده شده و درک می‌شود.

با گذشت زمان، جیم در یک فعالیت گروهی به بچه‌های دیگر پیوست، این بار با احساس آرامش و میل به همکاری کردن.

دوستانش با آغوش باز از او استقبال کردند و همگی درس‌های ارزشمندی در مورد مدیریت احساسات و حمایت از یکدیگر در مواقع عصبانیت و ناراحتی آموختند.

انتهای پیام/